Handige vetertechnieken voor je wandelschoenen
Wist jij dat er een aantal verschillende manieren zijn waarop jij je wandelschoen goed kunt strikken? Een schoen goed strikken kan je helpen om voetproblemen te voorkomen. Natuurlijk is het belangrijk dat je wandelschoenen goed passen zonder trucjes met veters toe te passen. Maat, pasvorm en breedte van de schoen zijn bepalend. Door slim te veteren kun je blaren en pijntjes voorkomen en de pasvorm verbeteren. En er zijn striktechnieken die de voordelen bieden bij verschillende omstandigheden zoals stijgen en dalen.
Bij zowel een hoge als een lage wandelschoen kunnen aanpassingen in het veter patroon gemaakt worden. Let op: dit is geen vervanging voor de juiste schoen voor jouw voet!
Stappen
- Maak de veters los voordat je de wandelschoen aantrekt, ook de voorvoet, zodat je makkelijk in de schoen kan stappen. Buig je tenen en duw je hak omlaag. Hiermee zorg je dat je hiel goed in de hielcup zit voordat je de veters vastmaakt.
- Bij een (mid)hoge schoen, hou je enkel recht. Hiermee voorkom je dat de bovenkant los gaat zitten. Idealiter zit je op een krukje, waarbij de voet en onderbeen in een hoek van ongeveer 90 staan.
- Zorg dat de tong in het midden zit. Als deze naar 1 kant glijdt, kan dit drukpunten veroorzaken. Bovendien werkt de demping op je voet/scheenbeen niet optimaal.
- Als je de hoge wandelschoen strakker wilt strikken dan kun je een bovenhandse knoop maken.
- Om strakker te strikken rijg je de veters van boven naar beneden door de haken om een katrolsysteem te creëren.
- Als je schoenveters te lang zijn, bind ze dan nooit rondom je schoen. Dit beperkt je bewegingsvrijheid. Koop in dat geval kortere schoenveters.
Een (mid-)hoge wandelschoen heeft twee veter zones. Je gebruikt deze om te variëren met spanning op verschillende gebieden van de voet.
Zone 1: bepaalt de spanning rondom de voorvoet en middenvoet. Meestal gaat de veter door oogjes over de wreef.
Zone 2: Aan de bovenkant worden haakjes gebruikt om de enkel stevig op de plaats te houden in de schoen. Belangrijk zijn hierbij de “diepe” haakjes die voorkomen dat de hak gaat slippen, een veelvoorkomende oorzaak van blaren.
Pijn aan de wreef van je voet
Bij pijn aan de bovenkant van je voeten, de wreef, kun je een techniek toepassen waarbij je de spanning op die plek wegneemt. Dit doe je door de veter recht van het ene naar het andere oog aan dezelfde kant te rijgen i.p.v. te kruisen. Vervolgens ga je kruisend verder. Je wreef krijgt hierdoor wat meer ruimte en druk wordt weggenomen.
Pijn aan je teennagels bij te smalle schoenen
Wanneer je schoenen te smal voelen bij de tenen, kan het verlichting bieden om je veters een oogje later in te rijgen. Het voorste deel van je schoen krijgt hierdoor meer ruimte.
Grote teen knelt of teennagel wordt zwart
Met de volgende vetertechniek hef je lichtjes de neus van de schoen op, waardoor de druk op de teen afneemt. Rijg de veter van de grote teen (start bij het oogje aan de kant van je pijnlijke teen) direct in het laatste oogje. Het restant van de veter rijg je diagonaal door de overige oogjes van beneden naar boven.
Hak beweegt omhoog in de lage wandelschoenen
Het is belangrijk dat je hiel goed vast zit in de schoen. In lage wandelschoenen heb je geen zone 2, dus ook geen haakjes om je hak beter vast te zetten. Bij deze veterstrik techniek rijg je de laatste twee oogjes recht in. Hierdoor ontstaat een lus. Vervolgens kruis je de veters en rijg je ze door het lusje aan de andere kant. Door deze lus blijven je veters extra strak zitten wanneer je ze strikt en zullen ze niet hun spanning verliezen door de dag heen. Bij sommige modellen wandelschoenen zit er een extra oogje op het einde, dit kun je gebruiken voor deze striktechniek. Dit werkt ook voor je hardloopschoenen.
Hak beweegt omhoog in hoge wandelschoenen
Wandelschoen van goede kwaliteit hebben een anatomisch gevormde hielkap. Toch kan het soms voorkomen dat je hak bij het afwikkelen lichtjes omhoog komt. Dit is vaak de oorzaak van blaren. Als je merkt dat de hak wegslipt is het belangrijk dat je de eerste haakjes na de vaste oogjes strakker trekt. Begin na de vaste oogjes met een normale knoop waarbij je de veters twee keer om elkaar heen wikkelt. De veters blijven zo op spanning. Deze techniek kun je combineren met “pijn aan je scheenbeen bij hoge wandelschoenen”.
Pijn aan je scheenbeen bij hoge wandelschoenen
Als je last krijgt van je scheenbeen, zit je hoge wandelschoen mogelijk te strak. Door de haakjes van je schoenen van boven naar beneden te veteren (zone 2) komt de strik ter hoogte van je hak. Je brengt de veters dus kruislings direct van de oogjes naar de bovenste haakjes en kruist vervolgens naar de een na hoogste haakjes etc.
Welke technieken voor stijgen en dalen
Je kunt de veterspanning aanpassen aan het terrein waar je loopt.
Bij beklimmingen zorg je dat de vetersluiting in zone 1 medium tot strak is en de hak moet stevig in de schoen zitten. In zone 2 moet de bovenste vetersluiting losser zijn voor meer bewegingsvrijheid.
Bij afdalingen zorg je dat in zowel zone 1 als 2 de veters strak zijn. Dit geeft meer grip en stabiliteit.
Gebruik ook de techniek zoals hierboven beschreven bij “Pijn aan je scheenbeen bij hoge wandelschoenen”